Therapie voor mensen met DIS

Voor mensen met DIS verloopt de therapie grofweg hetzelfde als Traumatherapie alleen zal er veel aandacht besteed gaan worden aan het oplossen van vier soorten fobieën die mensen met DIS over het algemeen hebben ontwikkeld.

De fobie voor mensen ,dus ook voor de therapeut. Het opbouwen van een sfeer van veiligheid en vertrouwen is een belangrijke eerste stap in de behandeling. Dan is er meestal een fobie voor de deelpersoonlijkheden die bij tijd en wijle de controle overnemen van de hoofdpersoon. Geduld en toewijding zijn nodig voor het durven kijken naar de innerlijke wereld, hoe deze is georganiseerd, uit welke delen deze bestaat, hoe er wordt gecommuniceerd, zich realiseren dat deze delen hebben geholpen om moeilijke situaties te overleven ook al presenteren niet alle delen zich even behulpzaam. En de derde fobie die te overwinnen is, is de fobie voor de traumatische gebeurtenissen. Dit is de hardste noot om te kraken omdat juist het hele systeem is geformeerd om de hoofdpersoon zo min mogelijk last te laten hebben van de pijnlijke ervaringen die haar overkwamen. En de vierde fobie tenslotte is de fobie voor het gewone leven. Wanneer je niet meer op de automatische piloot aan het over-leven bent, hoe leef je dan? Veel zal de cliënt met DIS moeten leren wat anderen al in de kindertijd zich speels verwerven. Het gebruik maken van je keuzevrijheid, betekenisvolle invulling geven aan je leven, op een intieme manier omgaan met andere mensen zijn allemaal enorme opdrachten voor iemand in de laatste fase van de DIS-behandeling (wat niet wil zeggen dat deze aspecten niet ook eerder in de therapie aan de orde zijn gekomen).

Kortom, een DIS-behandeling is een langdurige kwestie en kan alleen in een ambulante praktijk plaatsvinden wanneer de persoon sterk gemotiveerd is, over voldoende ego-functies beschikt (behoorlijke emotieregulatie, geen zelfbeschadigende handelingen verricht, voldoende realiteitsbesef heeft) en een stabiele leefsituatie heeft.
Maar mijn ervaring, in de afgelopen 24 jaar van behandelen van mensen met DIS,  is dat het leven van iemand met DIS onder deze voorwaarden ook sterk kan veranderen in positieve zin.
Heel belangrijk vind ik het te blijven benadrukken dat iemand meer is dan de DIS, dat de onderliggende richtinggevende waarden en zijnskwaliteiten ook altijd zichtbaar aanwezig zijn door de verdeeldheid aan de oppervlakte heen. Dat iemand met DIS ook momenten van heelheid kent.